- هرزه مرس
سگ بی قلاده که هر جا می خواهد برود، سگ ولگرد
معنی هرزه مرس - جستجوی لغت در جدول جو
- هرزه مرس (هََ زَ / زِ مَ رَ)
سگ هرزه گرد که بیهوده گردش میکند. (ناظم الاطباء). سگ ولگرد و قلاده بریده. در این ترکیب مرس ریسمانی است که به گردن اندازند:
آرزو چند به هر سوی کشاند ما را
این سگ هرزه مرس چند دواند ما را.
صائب
آرزو چند به هر سوی کشاند ما را
این سگ هرزه مرس چند دواند ما را.
صائب
- هرزه مرس ((~. مَ رَ))
سگ ولگرد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سگی که به همه کس حمله کند و همه را گاز بگیرد، سگ ولگرد
کنایه از کسی که بی سبب با دیگران در بیفتد و مردم آزاری کند
کنایه از کسی که بی سبب با دیگران در بیفتد و مردم آزاری کند
(هََ زَ وِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان خانمرود بخش هریس شهرستان اهر واقع در 6000گزی جنوب خاوری هریس و 29500گزی راه شوسۀ تبریز به اهر. جلگه ای است معتدل و دارای 178 تن سکنه. از چشمه ها مشروب میشود و محصول عمده اش غله، حبوبات، سردرختی و شغل مردم زراعت، گله داری و فرش بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
(رَهْ نِ)
لغت نامه دهخدا
دیری کننده. (ناظم الاطباء) ، آنکه بدون اراده و بدون کار به هرجا آمد و شد می کند و سخن چینی و هرزه درایی مینماید. (ناظم الاطباء)
هرزه گردن ولگرد وگریزپا (جانور) یا سگ هرزه مرس. سگ هرزه گرد: (عمردرپیروی حرص وهوس نتوان کرد همعنانی به سگ هرزه مرس نتوان کرد) (صائب)
ولگرد، ولو
بیهوده گو، ترفندباف، ژاژاخا، لاف زن، مهمل باف، وراج، هرزه درا، هرزه خا، هرزه گو، یاوه گو، هرزه لاف